werkplek
Dutch (Brabantic)
/ˈʋɛrk.plɛk/
noun
Definitions
- workplace
Etymology
Compound from Dutch, Flemish werken (work) + Dutch, Flemish plek (spot, place, patch, stain).
Origin
Dutch (Brabantic)
plek
Gloss
spot, place, patch, stain
Concept
Semantic Field
The physical world
Ontological Category
Person/Thing
Emoji
🐆 🦒
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aanwerken Dutch, Flemish
- afwerken Dutch, Flemish
- bergwerker Dutch, Flemish
- bewerken Dutch, Flemish
- bijwerken Dutch, Flemish
- doorwerken Dutch, Flemish
- gemeentewerken Dutch, Flemish
- hoogwerker Dutch, Flemish
- inwerken Dutch, Flemish
- meewerken Dutch, Flemish
- openwerken Dutch, Flemish
- overwerken Dutch, Flemish
- plek Dutch, Flemish
- samenwerken Dutch, Flemish
- slijtplek Dutch, Flemish
- tegenwerken Dutch, Flemish
- uitwerken Dutch, Flemish
- verwerken Dutch, Flemish
- wegwerken Dutch, Flemish
- werkbaar Dutch, Flemish
- werkbalk Dutch, Flemish
- werkdag Dutch, Flemish
- werkdier Dutch, Flemish
- werken Dutch, Flemish
- werker Dutch, Flemish
- werkgebied Dutch, Flemish
- werking Dutch, Flemish
- werkman Dutch, Flemish
- werkmier Dutch, Flemish
- werkpaard Dutch, Flemish
- werkplaats Dutch, Flemish
- werkster Dutch, Flemish
- werkstraf Dutch, Flemish
- werkuur Dutch, Flemish
- werkvloer Dutch, Flemish
- werkwoord Dutch, Flemish
- zwartwerken Dutch, Flemish
- *plakjō Proto-Germanic
- plecke Middle Dutch
- werken Middle Dutch
- plek Afrikaans
- plekk Old Frisian
- plek
- werken
- werker
- werkuur
- werking
- werkdag
- werkman
- afwerken
- werkster
- werkbaar
- werkbalk
- bewerken
- werkmier
- inwerken
- werkdier
- aanwerken
- werkvloer
- slijtplek
- werkwoord
- verwerken
- uitwerken
- werkpaard
- bijwerken
- meewerken
- wegwerken
- werkstraf
- bergwerker
- openwerken
- werkplaats
- werkgebied
- doorwerken
- hoogwerker
- overwerken
- samenwerken
- tegenwerken
- zwartwerken
- gemeentewerken