verdrijven
Dutch (Brabantic)
/vɛrˈdrɛi̯.və(n)/
verb
Definitions
- (transitive) to expel
- to depose
- to dissipate
Etymology
Inherited from Middle Dutch verdriven prefix from Dutch, Flemish drijven (drive, move, direct, lead, drift, float, chase).
Origin
Dutch (Brabantic)
drijven
Gloss
drive, move, direct, lead, drift, float, chase
Concept
Semantic Field
Animals
Ontological Category
Action/Process
Kanji
鉛
Emoji
🚂
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- drive English
- fordrive English
- Vertreibung German
- treiben German
- vertreiben German
- aandrijven Dutch, Flemish
- afdrijven Dutch, Flemish
- bedrijven Dutch, Flemish
- doordrijven Dutch, Flemish
- dribbelen Dutch, Flemish
- drijfhout Dutch, Flemish
- drijfijs Dutch, Flemish
- drijfjacht Dutch, Flemish
- drijfsijs Dutch, Flemish
- drijfveer Dutch, Flemish
- drijfvermogen Dutch, Flemish
- drijfzand Dutch, Flemish
- drijven Dutch, Flemish
- geestdrijver Dutch, Flemish
- overdrijven Dutch, Flemish
- uitdrijven Dutch, Flemish
- voortdrijven Dutch, Flemish
- дрейф Russian
- drīfan Old English
- fordrifan Old English
- fordriven Middle English
- driven Middle Dutch
- drîven Middle Dutch
- verdriven Middle Dutch
- dryf Afrikaans
- vertriben Middle High German
- drif Papiamentu