stamvorm
Dutch (Brabantic)
/ˈstɑm.vɔrm/
noun
Definitions
- (biology) progenitor, ancestor
- (grammar) stem
Etymology
Compound from Dutch, Flemish stammen + Dutch, Flemish vorm (form, shape).
Origin
Dutch (Brabantic)
vorm
Gloss
form, shape
Concept
Semantic Field
Sense perception
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
体
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- T-vormig Dutch, Flemish
- aalvormig Dutch, Flemish
- aanspreekvorm Dutch, Flemish
- afstammen Dutch, Flemish
- bakvorm Dutch, Flemish
- bestuursvorm Dutch, Flemish
- bolvormig Dutch, Flemish
- duurvorm Dutch, Flemish
- eenvormig Dutch, Flemish
- eivorm Dutch, Flemish
- eivormig Dutch, Flemish
- gietvorm Dutch, Flemish
- koosvorm Dutch, Flemish
- kunstvorm Dutch, Flemish
- levensvorm Dutch, Flemish
- pasvorm Dutch, Flemish
- persoonsvorm Dutch, Flemish
- stam Dutch, Flemish
- stamland Dutch, Flemish
- stammen Dutch, Flemish
- vorm Dutch, Flemish
- vormeloos Dutch, Flemish
- vormen Dutch, Flemish
- vormenleer Dutch, Flemish
- vormleer Dutch, Flemish
- vormloos Dutch, Flemish
- vorme Middle Dutch
- vorm Afrikaans