ruimtetuig
Dutch (Brabantic)
/ˈrœy̯m.təˌtœy̯x/
noun
Definitions
- A spacecraft, vehicle traveling through space.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish ruimte (space, room) + Dutch, Flemish tuig (material, instrument, rig, gear, tool, device).
Origin
Dutch (Brabantic)
tuig
Gloss
material, instrument, rig, gear, tool, device
Concept
Semantic Field
Basic actions and technology
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
具
Emoji
⚒️ ⚓️ ⚗️ ⚙️ ⛏️ ✂️ 🎛️ 🔍️ 🔎 🔥 🔦 🔧 🔨 🔩 🔪 🔫 🔬 🔭 🔮 🗜️ 🛠️ 🧰 🪚 🪛
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- marteltuig Dutch, Flemish
- rijtuig Dutch, Flemish
- ruim Dutch, Flemish
- ruimte Dutch, Flemish
- ruimte-tijd Dutch, Flemish
- ruimtehaven Dutch, Flemish
- ruimtekromme Dutch, Flemish
- ruimtependel Dutch, Flemish
- ruimteschip Dutch, Flemish
- ruimtesonde Dutch, Flemish
- ruimtestation Dutch, Flemish
- ruimtetijd Dutch, Flemish
- ruimtevaarder Dutch, Flemish
- ruimtevaart Dutch, Flemish
- ruimtevaartuig Dutch, Flemish
- ruimtewandeling Dutch, Flemish
- ruimtewezen Dutch, Flemish
- ruimteziek Dutch, Flemish
- schoftentuig Dutch, Flemish
- speeltuig Dutch, Flemish
- tuig Dutch, Flemish
- tuigen Dutch, Flemish
- tuigleer Dutch, Flemish
- vaartuig Dutch, Flemish
- vistuig Dutch, Flemish
- vliegtuig Dutch, Flemish
- voertuig Dutch, Flemish
- wapentuig Dutch, Flemish
- werktuig Dutch, Flemish
- woonruimte Dutch, Flemish
- zintuig Dutch, Flemish
- rumede Middle Dutch
- tuyg Middle Dutch
- ruimtetuig Afrikaans
- rūmte Middle Low German
- tuig
- ruim
- ruimte
- tuigen
- rijtuig
- zintuig
- vistuig
- werktuig
- vaartuig
- voertuig
- tuigleer
- vliegtuig
- speeltuig
- wapentuig
- ruimtetijd
- ruimteziek
- woonruimte
- marteltuig
- ruimtehaven
- ruimtewezen
- ruimte-tijd
- ruimtesonde
- ruimtevaart
- ruimteschip
- ruimtependel
- schoftentuig
- ruimtekromme
- ruimtestation
- ruimtevaarder
- ruimtevaartuig
- ruimtewandeling