lotgenoot
Dutch (Brabantic)
/ˈlɔt.xəˌnoːt/
noun
Definitions
- A fellow, companion, mate or partner in some form of fate, being subject to a shared risk, condition or adversity, regardless of mutual attitude; a peer.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish lot (lotery ticket, lottery ticket, fortune, fate) + Dutch, Flemish genoot (fellow, companion, fellow member, partner, mate).
Origin
Dutch (Brabantic)
genoot
Gloss
fellow, companion, fellow member, partner, mate
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- ambtgenoot Dutch, Flemish
- bedgenoot Dutch, Flemish
- bondgenoot Dutch, Flemish
- celgenoot Dutch, Flemish
- deelgenoot Dutch, Flemish
- disgenoot Dutch, Flemish
- dorpsgenoot Dutch, Flemish
- echtgenoot Dutch, Flemish
- geloofsgenoot Dutch, Flemish
- genoot Dutch, Flemish
- genootschap Dutch, Flemish
- genote Dutch, Flemish
- handelsgenoot Dutch, Flemish
- huisgenoot Dutch, Flemish
- klasgenoot Dutch, Flemish
- kraslot Dutch, Flemish
- landgenoot Dutch, Flemish
- lot Dutch, Flemish
- lotenverkoopster Dutch, Flemish
- lotenverkoper Dutch, Flemish
- medegenoot Dutch, Flemish
- naamgenoot Dutch, Flemish
- noodlot Dutch, Flemish
- plaatsgenoot Dutch, Flemish
- ploeggenoot Dutch, Flemish
- reisgenoot Dutch, Flemish
- scheepsgenoot Dutch, Flemish
- schoolgenoot Dutch, Flemish
- soortgenoot Dutch, Flemish
- stamgenoot Dutch, Flemish
- tijdgenoot Dutch, Flemish
- tochtgenoot Dutch, Flemish
- vent Dutch, Flemish
- *hlutą Proto-Germanic
- lot Indonesian
- genoot Middle Dutch
- lot Middle Dutch
- lot
- vent
- genote
- genoot
- noodlot
- kraslot
- bedgenoot
- disgenoot
- celgenoot
- landgenoot
- echtgenoot
- deelgenoot
- bondgenoot
- tijdgenoot
- medegenoot
- klasgenoot
- ambtgenoot
- huisgenoot
- naamgenoot
- stamgenoot
- reisgenoot
- dorpsgenoot
- tochtgenoot
- soortgenoot
- ploeggenoot
- genootschap
- schoolgenoot
- plaatsgenoot
- handelsgenoot
- scheepsgenoot
- lotenverkoper
- geloofsgenoot
- lotenverkoopster