stuifdijk
Dutch (Brabantic)
/ˈstœy̯f.dɛi̯k/
noun
Definitions
- A dike that is formed by placing a barrier, often made of wood or twigs, in a location where sand is blown by the wind, so that sand will accumulate in a way similar to the formation of dunes.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish stuiven + Dutch, Flemish dijk (dike, id, dyke).
Origin
Dutch (Brabantic)
dijk
Gloss
dike, id, dyke
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Afsluitdijk Dutch, Flemish
- Koedijk Dutch, Flemish
- bestuiven Dutch, Flemish
- boezemdijk Dutch, Flemish
- dijk Dutch, Flemish
- dijkage Dutch, Flemish
- dijkbewaking Dutch, Flemish
- dijkdoorbraak Dutch, Flemish
- dijker Dutch, Flemish
- dijkgraaf Dutch, Flemish
- dijkleger Dutch, Flemish
- dijkrecht Dutch, Flemish
- dijkschouw Dutch, Flemish
- dijkwacht Dutch, Flemish
- dijkwezen Dutch, Flemish
- moerdijk Dutch, Flemish
- omdijken Dutch, Flemish
- onderstuiven Dutch, Flemish
- ringdijk Dutch, Flemish
- stuifmeel Dutch, Flemish
- stuifsneeuw Dutch, Flemish
- stuifzand Dutch, Flemish
- stuiven Dutch, Flemish
- verstuiven Dutch, Flemish
- wierdijk Dutch, Flemish
- zeedijk Dutch, Flemish
- zomerdijk Dutch, Flemish
- dique Spanish, Castilian
- dijc Middle Dutch
- stuven Middle Dutch