moerdijk
Dutch (Brabantic)
/ˈmuːr.dɛi̯k/
noun
Definitions
- a dyke built around a peat or salt excavation site
Etymology
Inherited from Middle Dutch moerdijc compound from Dutch, Flemish moeren + Dutch, Flemish dijk (dike, id, dyke).
Origin
Dutch (Brabantic)
dijk
Gloss
dike, id, dyke
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Afsluitdijk Dutch, Flemish
- Koedijk Dutch, Flemish
- boezemdijk Dutch, Flemish
- dijk Dutch, Flemish
- dijkage Dutch, Flemish
- dijkbewaking Dutch, Flemish
- dijkdoorbraak Dutch, Flemish
- dijker Dutch, Flemish
- dijkgraaf Dutch, Flemish
- dijkleger Dutch, Flemish
- dijkrecht Dutch, Flemish
- dijkschouw Dutch, Flemish
- dijkwacht Dutch, Flemish
- dijkwezen Dutch, Flemish
- moeren Dutch, Flemish
- omdijken Dutch, Flemish
- ringdijk Dutch, Flemish
- stuifdijk Dutch, Flemish
- wierdijk Dutch, Flemish
- zeedijk Dutch, Flemish
- zomerdijk Dutch, Flemish
- dique Spanish, Castilian
- dijc Middle Dutch
- moerdijc Middle Dutch
- moeren Middle Dutch