spreekbeurt
Dutch (Brabantic)
/ˈspreːk.bøːrt/
noun
Definitions
- (education) presentation given a student in class, lecture as a school project
Etymology
Compound from Dutch, Flemish spreken (speak) + Dutch, Flemish beurt (turn, as in a chance to use something, service, sex act).
Origin
Dutch (Brabantic)
beurt
Gloss
turn, as in a chance to use something, service, sex act
Concept
Semantic Field
Motion
Ontological Category
Action/Process
Emoji
🙃
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aanspreken Dutch, Flemish
- afspreken Dutch, Flemish
- bespreken Dutch, Flemish
- beuren Dutch, Flemish
- beurt Dutch, Flemish
- beurtbalk Dutch, Flemish
- beurtelings Dutch, Flemish
- beurtman Dutch, Flemish
- beurtschip Dutch, Flemish
- buikspreken Dutch, Flemish
- inspreken Dutch, Flemish
- kietelbeurt Dutch, Flemish
- kwaadspreken Dutch, Flemish
- pasbeurt Dutch, Flemish
- pijpbeurt Dutch, Flemish
- spreekbuis Dutch, Flemish
- spreekkamer Dutch, Flemish
- spreekkoor Dutch, Flemish
- spreekstalmeester Dutch, Flemish
- spreektaal Dutch, Flemish
- spreekuur Dutch, Flemish
- spreekwijze Dutch, Flemish
- spreekwoord Dutch, Flemish
- spreken Dutch, Flemish
- spreker Dutch, Flemish
- tegenspreken Dutch, Flemish
- uitspreken Dutch, Flemish
- verspreken Dutch, Flemish
- weerspreken Dutch, Flemish
- boerte Middle Dutch
- sprēken Middle Dutch
- beurt
- beuren
- spreker
- spreken
- pasbeurt
- beurtman
- afspreken
- inspreken
- spreekuur
- beurtbalk
- pijpbeurt
- bespreken
- spreekbuis
- verspreken
- aanspreken
- uitspreken
- spreekkoor
- spreektaal
- beurtschip
- spreekwoord
- spreekkamer
- buikspreken
- spreekwijze
- weerspreken
- kietelbeurt
- beurtelings
- tegenspreken
- kwaadspreken
- spreekstalmeester