neersteken
Dutch (Brabantic)
verb
Definitions
- to stab (in order to injure or kill)
Etymology
Compound from Dutch, Flemish neer (down, nether) + Dutch, Flemish steken (stab, sting, pierce, jab).
Origin
Dutch (Brabantic)
steken
Gloss
stab, sting, pierce, jab
Concept
Semantic Field
Basic actions and technology
Ontological Category
Action/Process
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aansteken Dutch, Flemish
- afsteken Dutch, Flemish
- doorsteken Dutch, Flemish
- insteken Dutch, Flemish
- neer Dutch, Flemish
- neerbuigen Dutch, Flemish
- neerdalen Dutch, Flemish
- neergang Dutch, Flemish
- neergooien Dutch, Flemish
- neerhalen Dutch, Flemish
- neerkijken Dutch, Flemish
- neerleggen Dutch, Flemish
- neerploffen Dutch, Flemish
- neerschieten Dutch, Flemish
- neerschrijven Dutch, Flemish
- neerslaan Dutch, Flemish
- neerslag Dutch, Flemish
- neerstorten Dutch, Flemish
- neerwaarts Dutch, Flemish
- neerzetten Dutch, Flemish
- neerzien Dutch, Flemish
- neerzijgen Dutch, Flemish
- ontsteken Dutch, Flemish
- opsteken Dutch, Flemish
- steekincident Dutch, Flemish
- steekkaart Dutch, Flemish
- steekkar Dutch, Flemish
- steekpalm Dutch, Flemish
- steekpenning Dutch, Flemish
- steekspel Dutch, Flemish
- steekwagen Dutch, Flemish
- steken Dutch, Flemish
- uitsteken Dutch, Flemish
- wormstekig Dutch, Flemish
- stēken Middle Dutch
- staka Papiamentu
- neer
- steken
- insteken
- afsteken
- neergang
- neerzien
- opsteken
- neerslag
- steekkar
- neerdalen
- aansteken
- uitsteken
- neerslaan
- ontsteken
- neerhalen
- steekspel
- steekpalm
- doorsteken
- neerkijken
- steekkaart
- neerwaarts
- neerzijgen
- neergooien
- neerleggen
- steekwagen
- neerbuigen
- neerzetten
- wormstekig
- neerploffen
- neerstorten
- neerschieten
- steekpenning
- neerschrijven
- steekincident