liefhebben
Dutch (Brabantic)
/ˈlifˌɦɛbə(n)/
verb
Definitions
- to love (to have a strong affection for)
Etymology
Inherited from Middle Dutch liefhebben compound from Dutch, Flemish lief (love, dear, beloved) + Dutch, Flemish hebben (have).
Origin
Dutch (Brabantic)
hebben
Gloss
have
Concept
Semantic Field
Possession
Ontological Category
Action/Process
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Liebhaber German
- haben German
- lieb German
- lieb haben German
- liebhaben German
- aandeelhebber Dutch, Flemish
- aandeelhebster Dutch, Flemish
- aanhebben Dutch, Flemish
- belanghebbend Dutch, Flemish
- belanghebber Dutch, Flemish
- bevelhebber Dutch, Flemish
- bevelhebster Dutch, Flemish
- boekenliefhebber Dutch, Flemish
- boekenliefhebberij Dutch, Flemish
- doorhebben Dutch, Flemish
- hebbeding Dutch, Flemish
- hebbelijk Dutch, Flemish
- hebben Dutch, Flemish
- hebzucht Dutch, Flemish
- lief Dutch, Flemish
- liefdadig Dutch, Flemish
- liefhebber Dutch, Flemish
- liefhebberen Dutch, Flemish
- liefhebberij Dutch, Flemish
- lieflijk Dutch, Flemish
- lieveling Dutch, Flemish
- lieven Dutch, Flemish
- onderhevig Dutch, Flemish
- onhebbelijk Dutch, Flemish
- poeslief Dutch, Flemish
- taalliefhebber Dutch, Flemish
- voorhebben Dutch, Flemish
- zoonlief Dutch, Flemish
- hebben Middle Dutch
- lief Middle Dutch
- liefhebben Middle Dutch
- liefhebber Middle Dutch
- hê Afrikaans
- lief Afrikaans
- liefhê Afrikaans
- hebben Low German
- leef Low German
- leefhebben Low German
- lief
- lieven
- hebben
- lieflijk
- zoonlief
- poeslief
- hebzucht
- aanhebben
- hebbeding
- hebbelijk
- liefdadig
- lieveling
- voorhebben
- liefhebber
- doorhebben
- onderhevig
- bevelhebber
- onhebbelijk
- liefhebberen
- belanghebber
- bevelhebster
- liefhebberij
- belanghebbend
- aandeelhebber
- taalliefhebber
- aandeelhebster
- boekenliefhebber
- boekenliefhebberij