hulpwerkwoord
Dutch (Brabantic)
/ˈɦʏlpˌʋɛrk.ʋoːrt/
noun
Definitions
- (grammar) auxiliary verb (a helping verb)
Etymology
Compound from Dutch, Flemish hulp (help, aid, aide, auxiliary) + Dutch, Flemish werkwoord (verb).
Origin
Dutch (Brabantic)
werkwoord
Gloss
verb
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- burenhulp Dutch, Flemish
- hoofdwerkwoord Dutch, Flemish
- huishoudhulp Dutch, Flemish
- hulp Dutch, Flemish
- hulpbisschop Dutch, Flemish
- hulpbron Dutch, Flemish
- hulpdienst Dutch, Flemish
- hulpeloos Dutch, Flemish
- hulphond Dutch, Flemish
- hulphypothese Dutch, Flemish
- hulpmiddel Dutch, Flemish
- hulpprogramma Dutch, Flemish
- hulpsinterklaas Dutch, Flemish
- hulptaal Dutch, Flemish
- hulptelwoord Dutch, Flemish
- hulpvaardig Dutch, Flemish
- hulpverlener Dutch, Flemish
- hulpvloot Dutch, Flemish
- koppelwerkwoord Dutch, Flemish
- werken Dutch, Flemish
- werkwoord Dutch, Flemish
- werkwoordelijk Dutch, Flemish
- woord Dutch, Flemish
- zaalhulp Dutch, Flemish
- hulpe Middle Dutch