geloof
Dutch (Brabantic)
noun
Definitions
- belief, conviction.
- (religion) faith, religion.
Etymology
Inherited from Middle Dutch gelôve inherited from Old Dutch gilōvo inherited from Proto-Germanic *galaubô.
Origin
Proto-Germanic
*galaubô
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- afval Dutch, Flemish
- belijdenis Dutch, Flemish
- bij Dutch, Flemish
- bijgeloof Dutch, Flemish
- bijgelovig Dutch, Flemish
- geloofsafval Dutch, Flemish
- geloofsbelijdenis Dutch, Flemish
- geloofsgenoot Dutch, Flemish
- geloofsgenote Dutch, Flemish
- geloofsijver Dutch, Flemish
- geloofsovertuiger Dutch, Flemish
- geloofsovertuiging Dutch, Flemish
- geloofwaardig Dutch, Flemish
- geloofwaardigheid Dutch, Flemish
- gelovig Dutch, Flemish
- genoot Dutch, Flemish
- genote Dutch, Flemish
- godgelovig Dutch, Flemish
- goed Dutch, Flemish
- goedgelovig Dutch, Flemish
- ijver Dutch, Flemish
- ongeloofwaardig Dutch, Flemish
- ongelovig Dutch, Flemish
- overgeloof Dutch, Flemish
- overtuiger Dutch, Flemish
- overtuiging Dutch, Flemish
- sleur Dutch, Flemish
- sleurgeloof Dutch, Flemish
- wangeloof Dutch, Flemish
- wangelovig Dutch, Flemish
- *galaubô Proto-Germanic
- geleafa Old English
- leafa Old English
- gelôve Middle Dutch
- gelôvich Middle Dutch
- wangelove Middle Dutch
- gelowig Afrikaans
- gloube Middle High German
- Glawen Luxembourgish, Letzeburgesch
- *galaubō gmw-pro
- *laubu gmw-pro
- gilovo Old Dutch
- gilōvo Old Dutch
- lōve Middle Low German
- gilovo Old Saxon
- bij
- goed
- ijver
- sleur
- afval
- genote
- genoot
- gelovig
- bijgeloof
- wangeloof
- ongelovig
- bijgelovig
- overgeloof
- overtuiger
- belijdenis
- wangelovig
- godgelovig
- overtuiging
- goedgelovig
- sleurgeloof
- geloofsafval
- geloofsijver
- geloofsgenote
- geloofwaardig
- geloofsgenoot
- ongeloofwaardig
- geloofsovertuiger
- geloofwaardigheid
- geloofsbelijdenis
- geloofsovertuiging