bewijsvoering
Dutch (Brabantic)
/bəˈʋɛi̯sˌfuː.rɪŋ/
noun
Definitions
- The argumentation applied to prove or plead a case.
Etymology
Compound from Dutch, Flemish bewijs (proof, license) + Dutch, Flemish voering (lining).
Origin
Dutch (Brabantic)
voering
Gloss
lining
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aandeelbewijs Dutch, Flemish
- betaalbewijs Dutch, Flemish
- bewijs Dutch, Flemish
- bewijsgrond Dutch, Flemish
- bewijslast Dutch, Flemish
- bewijsmateriaal Dutch, Flemish
- geboortebewijs Dutch, Flemish
- godsbewijs Dutch, Flemish
- identiteitsbewijs Dutch, Flemish
- ontvangstbewijs Dutch, Flemish
- rijbewijs Dutch, Flemish
- schuldbewijs Dutch, Flemish
- voeren Dutch, Flemish
- voering Dutch, Flemish
- bewijs Middle Dutch