bespeler
Dutch (Brabantic)
/bəˈspeː.lər/
noun
Definitions
- player (e.g. of a musical instrument)
Etymology
Suf from Dutch, Flemish bespelen.
Origin
Dutch (Brabantic)
bespelen
/bəˈspeː.lər/
Suf from Dutch, Flemish bespelen.
Dutch (Brabantic)
bespelen