stert
Middle Dutch
noun
Definitions
- tail
- behind, backside (of a human)
- back part of something
Etymology
Inherited from Old Dutch *stert inherited from Proto-Germanic *stertaz (tail).
Origin
Proto-Germanic
*stertaz
Gloss
tail
Concept
Semantic Field
The body
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
尾
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- apenstaart Dutch, Flemish
- grijpstaart Dutch, Flemish
- kwispelstaart Dutch, Flemish
- kwispelstaarten Dutch, Flemish
- magnetostaart Dutch, Flemish
- paardenstaart Dutch, Flemish
- pijlstaartrog Dutch, Flemish
- staart Dutch, Flemish
- staartbeen Dutch, Flemish
- staartman Dutch, Flemish
- staartploeg Dutch, Flemish
- staartster Dutch, Flemish
- staartstuk Dutch, Flemish
- staartvin Dutch, Flemish
- stert Dutch, Flemish
- zwaluwstaart Dutch, Flemish
- zweepstaart Dutch, Flemish
- zwemstaart Dutch, Flemish
- *(s)terd- Proto-Indo-European
- *stertaz Proto-Germanic
- steort Old English
- stertr Old Norse
- sterz Old High German
- stert Afrikaans
- *stert Old Dutch
- steirt West Flemish