motgång
Swedish
noun
Definitions
- misfortune, adversity, setback.
Etymology
Compound from Swedish mot (against) + Swedish gång (going, path, place to walk, run walk, walking, walk).
Origin
Swedish
gång
Gloss
going, path, place to walk, run walk, walking, walk
Concept
Semantic Field
Motion
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
歩
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- konki Finnish
- avgång Swedish
- engångs- Swedish
- framgång Swedish
- föregångare Swedish
- förgänglig Swedish
- genomgång Swedish
- gång Swedish
- gångart Swedish
- gångbana Swedish
- igång Swedish
- ingång Swedish
- landgång Swedish
- mot Swedish
- motgift Swedish
- motsats Swedish
- motsols Swedish
- motstridig Swedish
- motsvara Swedish
- motsvarighet Swedish
- motsäga Swedish
- moturs Swedish
- motverka Swedish
- motvilja Swedish
- motvind Swedish
- nedgång Swedish
- omgång Swedish
- rättegång Swedish
- stavgång Swedish
- ställa mot väggen Swedish
- tillbakagång Swedish
- tillvägagångssätt Swedish
- undergång Swedish
- uppgång Swedish
- utegångsförbud Swedish
- utgång Swedish
- årgång Swedish
- övergång Swedish
- mót Old Norse
- gang Danish
- mod Danish
- modgang Danish
- ganger Old Swedish
- mot
- gång
- igång
- omgång
- moturs
- årgång
- utgång
- avgång
- ingång
- nedgång
- motvind
- motsäga
- motsats
- gångart
- motsols
- motgift
- uppgång
- gångbana
- engångs-
- stavgång
- motvilja
- framgång
- övergång
- motsvara
- motverka
- landgång
- undergång
- genomgång
- rättegång
- förgänglig
- motstridig
- föregångare
- tillbakagång
- motsvarighet
- utegångsförbud
- tillvägagångssätt
- ställa mot väggen