matta
Swedish
adjective form
Etymology
Inherited from Old Swedish matta borrowed from Middle Low German matte borrowed from Latin matta.
Origin
Latin
matta
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- ammematto Finnish
- hiirimatto Finnish
- hyppymatto Finnish
- juoksumatto Finnish
- juurimatto Finnish
- juuttimatto Finnish
- kaislamatto Finnish
- karvalankamatto Finnish
- keinutuolinmatto Finnish
- kokolattiamatto Finnish
- korkkimatto Finnish
- kumimatto Finnish
- kuramatto Finnish
- kylpymatto Finnish
- kynnysmatto Finnish
- käytävämatto Finnish
- lattiamatto Finnish
- matonkude Finnish
- matonpesu Finnish
- matto Finnish
- mattoharja Finnish
- mattolaituri Finnish
- mattopiiska Finnish
- mattopuukko Finnish
- mattoteippi Finnish
- mattoteline Finnish
- mattoveitsi Finnish
- muovimatto Finnish
- olkimatto Finnish
- ovimatto Finnish
- piikkimatto Finnish
- plyysimatto Finnish
- riippumatto Finnish
- rukousmatto Finnish
- ruohomatto Finnish
- ruokomatto Finnish
- räsymatto Finnish
- *natta Latin
- matta Latin
- mata Spanish, Castilian
- gräs Swedish
- gräsmatta Swedish
- studsa Swedish
- studsmatta Swedish
- meatte Old English
- måtte Danish
- matte Middle Dutch
- matta Old High German
- mata Old Portuguese
- matte Middle Low German
- meturã Aromanian
- matta Old Swedish
- mata Sardinian