berg
Norwegian Nynorsk
/bɛrɡ/
noun-n1
Definitions
- mountain, hill
- rock
Etymology
Inherited from Old Norse berg (mountain) derived from Proto-Germanic *bergaz (mountain, hill, shelter, refuge).
Origin
Proto-Germanic
*bergaz
Gloss
mountain, hill, shelter, refuge
Concept
Semantic Field
The physical world
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
山, 岳
Emoji
⛰️ 🌄 🌋 🏔️ 🏞️ 🗻 🚞 🚠 🚵 🚵♀️ 🚵♂️
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Bergwerk German
- *bʰerǵʰ- Proto-Indo-European
- berg Norwegian Bokmål
- *bergaz Proto-Germanic
- art Norwegian Nynorsk
- bergart Norwegian Nynorsk
- berggrunn Norwegian Nynorsk
- bergmann Norwegian Nynorsk
- bergstad Norwegian Nynorsk
- bergta Norwegian Nynorsk
- bergvegg Norwegian Nynorsk
- bergverk Norwegian Nynorsk
- grunn Norwegian Nynorsk
- mann Norwegian Nynorsk
- stad Norwegian Nynorsk
- ta Norwegian Nynorsk
- vegg Norwegian Nynorsk
- verk Norwegian Nynorsk
- beorg Old English
- berg Old Norse
- bergrisi Old Norse
- bjarg Old Norse
- berg Old High German
- berg Faroese
- 𐌱𐌰𐌹𐍂𐌲𐌰𐌷𐌴𐌹 Gothic
- *berg gmw-pro
- berg Old Dutch
- berg Old Saxon
- berch Old Frisian