vlaktemaat
Dutch (Brabantic)
/ˈvlɑk.təˌmaːt/
noun
Definitions
- unit of area
Etymology
Compound from Dutch, Flemish vlakte + Dutch, Flemish maat (measure, size, mate, partner, friend, bar, colleague, helper).
Origin
Dutch (Brabantic)
maat
Gloss
measure, size, mate, partner, friend, bar, colleague, helper
Concept
Semantic Field
Spatial relations
Ontological Category
Action/Process
Kanji
友
Emoji
🌡️ 📏 📐
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- celmaat Dutch, Flemish
- inhoudsmaat Dutch, Flemish
- koksmaat Dutch, Flemish
- ledemaat Dutch, Flemish
- lengtemaat Dutch, Flemish
- maat Dutch, Flemish
- maatbeker Dutch, Flemish
- maatcilinder Dutch, Flemish
- maatje Dutch, Flemish
- maatlepel Dutch, Flemish
- maatpak Dutch, Flemish
- maatregel Dutch, Flemish
- maatschap Dutch, Flemish
- maatstaf Dutch, Flemish
- maatstreep Dutch, Flemish
- maatwoord Dutch, Flemish
- mateloos Dutch, Flemish
- matennaaier Dutch, Flemish
- matig Dutch, Flemish
- middelmatig Dutch, Flemish
- oppervlakte Dutch, Flemish
- regelmaat Dutch, Flemish
- rolmaat Dutch, Flemish
- schoenmaat Dutch, Flemish
- schuifmaat Dutch, Flemish
- strafmaat Dutch, Flemish
- teammaat Dutch, Flemish
- vlak Dutch, Flemish
- vlakte Dutch, Flemish
- watervlakte Dutch, Flemish
- zandvlakte Dutch, Flemish
- mate Middle Dutch
- maat Afrikaans
- vlakte Afrikaans