schijnheilig
Dutch (Brabantic)
/sxɛi̯n.ˈɦɛi̯.ləx/
adj
Definitions
- sanctimonious, hypocritical
Etymology
Compound from Dutch, Flemish schijnen (appear, seem) + Dutch, Flemish heilig (holy, sainted).
Origin
Dutch (Brabantic)
heilig
Gloss
holy, sainted
Concept
Semantic Field
Religion and belief
Ontological Category
Property
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- heilig German
- scheinen German
- scheinheilig German
- beschijnen Dutch, Flemish
- goedheiligman Dutch, Flemish
- heil Dutch, Flemish
- heilig Dutch, Flemish
- heiligbeen Dutch, Flemish
- heiligdom Dutch, Flemish
- heilige oorlog Dutch, Flemish
- heiligheid Dutch, Flemish
- heiligschennis Dutch, Flemish
- heiligverklaring Dutch, Flemish
- onheilig Dutch, Flemish
- schijnbaar Dutch, Flemish
- schijnen Dutch, Flemish
- schijngestalte Dutch, Flemish
- schijnheiligheid Dutch, Flemish
- schijnsel Dutch, Flemish
- uitschijnen Dutch, Flemish
- verschijnen Dutch, Flemish
- hellig Danish
- skinhellig Danish
- heilich Middle Dutch
- schinen Middle Dutch