plicht
Dutch (Brabantic)
/plɪxt/
noun
Definitions
- duty, obligation
Etymology
Inherited from Middle Dutch plicht inherited from Old Dutch *pliht inherited from *plihti (care, duty, danger, responsibility).
Origin
*plihti
Gloss
care, duty, danger, responsibility
Concept
Semantic Field
Emotions and values
Ontological Category
Person/Thing
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- besef Dutch, Flemish
- bewaarplicht Dutch, Flemish
- bewaren Dutch, Flemish
- bewust Dutch, Flemish
- burger Dutch, Flemish
- burgerplicht Dutch, Flemish
- dienst Dutch, Flemish
- dienstplicht Dutch, Flemish
- dienstplichtig Dutch, Flemish
- medeplichtig Dutch, Flemish
- medeplichtige Dutch, Flemish
- militie Dutch, Flemish
- militieplicht Dutch, Flemish
- onderhoud Dutch, Flemish
- onderhoudsplicht Dutch, Flemish
- ophokken Dutch, Flemish
- ophokplicht Dutch, Flemish
- opruimen Dutch, Flemish
- opruimplicht Dutch, Flemish
- ouder Dutch, Flemish
- ouderplicht Dutch, Flemish
- plechtig Dutch, Flemish
- plegen Dutch, Flemish
- plichtpleging Dutch, Flemish
- plichtsbesef Dutch, Flemish
- plichtsbewust Dutch, Flemish
- plichtsverzuim Dutch, Flemish
- stem Dutch, Flemish
- stemplichtig Dutch, Flemish
- verzuim Dutch, Flemish
- pliht Old English
- plicht Middle Dutch
- pfliht Old High German
- *plihti gmw-pro
- *pliht Old Dutch
- plicht Middle Low German
- plicht Old Frisian
- stem
- besef
- ouder
- burger
- bewust
- dienst
- plegen
- bewaren
- militie
- verzuim
- ophokken
- plechtig
- opruimen
- onderhoud
- ouderplicht
- ophokplicht
- opruimplicht
- burgerplicht
- medeplichtig
- plichtsbesef
- stemplichtig
- dienstplicht
- bewaarplicht
- militieplicht
- plichtpleging
- plichtsbewust
- medeplichtige
- dienstplichtig
- plichtsverzuim
- onderhoudsplicht