leerlinge
Dutch (Brabantic)
/ˈleːr.lɪ.ŋə/
noun
Etymology
Suffix from Dutch, Flemish leren (learn, teach), leerling (pupil).
Origin
Dutch (Brabantic)
leerling
Gloss
pupil
Concept
Semantic Field
The body
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
瞳
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aanleren Dutch, Flemish
- afleren Dutch, Flemish
- beleren Dutch, Flemish
- bijleren Dutch, Flemish
- kostleerling Dutch, Flemish
- leerdicht Dutch, Flemish
- leergang Dutch, Flemish
- leerjongen Dutch, Flemish
- leerkracht Dutch, Flemish
- leerling Dutch, Flemish
- leermeester Dutch, Flemish
- leerstoel Dutch, Flemish
- leerstof Dutch, Flemish
- leerstoornis Dutch, Flemish
- leerzaam Dutch, Flemish
- leraar Dutch, Flemish
- leren Dutch, Flemish
- lering Dutch, Flemish
- ontleren Dutch, Flemish
- oudleerling Dutch, Flemish
- verleren Dutch, Flemish
- leren Middle Dutch
- lêren Middle Dutch
- leer Afrikaans