laaien
Dutch (Brabantic)
/ˈlaːi̯.ə(n)/
verb
Definitions
- (intransitive) to rage, to burn ferociously
Etymology
Inherited from Middle Dutch laeyen suf from Dutch, Flemish laai.
Origin
Dutch (Brabantic)
laai
/ˈlaːi̯.ə(n)/
Inherited from Middle Dutch laeyen suf from Dutch, Flemish laai.
Dutch (Brabantic)
laai