halsketting
Dutch (Brabantic)
/ˈɦɑlsˌkɛ.tɪŋ/
noun
Definitions
- necklace
Etymology
Compound from Dutch, Flemish hals (neck, throat) + Dutch, Flemish ketting (chain).
Origin
Dutch (Brabantic)
ketting
Gloss
chain
Concept
Semantic Field
Quantity
Ontological Category
Classifier
Kanji
鎖
Emoji
⛓️
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aandrijfketting Dutch, Flemish
- baarmoederhals Dutch, Flemish
- hals Dutch, Flemish
- halsader Dutch, Flemish
- halsband Dutch, Flemish
- halsberger Dutch, Flemish
- halsdoek Dutch, Flemish
- halsgevel Dutch, Flemish
- halsmisdaad Dutch, Flemish
- halsmisdrijf Dutch, Flemish
- halsslagader Dutch, Flemish
- halssnoer Dutch, Flemish
- halsstarrig Dutch, Flemish
- halswender Dutch, Flemish
- ketting Dutch, Flemish
- kettingbrief Dutch, Flemish
- kettingganger Dutch, Flemish
- kettinghond Dutch, Flemish
- kettingkast Dutch, Flemish
- kettingkogel Dutch, Flemish
- kettinglijn Dutch, Flemish
- kettingreactie Dutch, Flemish
- kettingregel Dutch, Flemish
- kettingroker Dutch, Flemish
- kettingzaag Dutch, Flemish
- sneeuwketting Dutch, Flemish
- waaghals Dutch, Flemish
- галс Russian
- kjetting Norwegian Bokmål
- kjetting Norwegian Nynorsk
- hals Middle Dutch
- kettinc Middle Dutch
- ketting Afrikaans
- keti Sranan Tongo
- hals
- ketting
- halsband
- waaghals
- halsdoek
- halsader
- halssnoer
- halsgevel
- halswender
- halsberger
- kettinghond
- kettinglijn
- halsstarrig
- halsmisdaad
- kettingzaag
- kettingkast
- kettingroker
- kettingkogel
- halsslagader
- halsmisdrijf
- kettingregel
- kettingbrief
- sneeuwketting
- kettingganger
- baarmoederhals
- kettingreactie
- aandrijfketting