graafwerktuig
Dutch (Brabantic)
/ˈɣraːf.ʋɛrkˌtœy̯x/
noun
Definitions
- digging tool, digging implement
Etymology
Compound from Dutch, Flemish graven (dig) + Dutch, Flemish werktuig (machine).
Origin
Dutch (Brabantic)
werktuig
Gloss
machine
Concept
Semantic Field
Modern world
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
機
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- begraven Dutch, Flemish
- graven Dutch, Flemish
- graver Dutch, Flemish
- ingraven Dutch, Flemish
- loopgraaf Dutch, Flemish
- martelwerktuig Dutch, Flemish
- ondergraven Dutch, Flemish
- ontgraven Dutch, Flemish
- opgraven Dutch, Flemish
- tuig Dutch, Flemish
- uitgraven Dutch, Flemish
- werk Dutch, Flemish
- werktuig Dutch, Flemish
- werktuigkunde Dutch, Flemish
- grāven Middle Dutch