cirkel
Dutch (Brabantic)
/ˈsɪr.kəl/
noun
Definitions
- circle
Etymology
Inherited from Middle Dutch cirkel derived from Latin circulus derived from Old French cercle.
Origin
Old French
cercle
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- circellus Latin
- circularis Latin
- circulatim Latin
- circulo Latin
- circulus Latin
- circulāris Latin
- circus Latin
- semicirculus Latin
- Zirkel German
- cerchio Italian
- Noordpool Dutch, Flemish
- boog Dutch, Flemish
- cirkelboog Dutch, Flemish
- cirkelen Dutch, Flemish
- cirkelredenering Dutch, Flemish
- cirkelzaag Dutch, Flemish
- draaicirkel Dutch, Flemish
- draaien Dutch, Flemish
- graan Dutch, Flemish
- graancirkel Dutch, Flemish
- lengte Dutch, Flemish
- lengtecirkel Dutch, Flemish
- noordpoolcirkel Dutch, Flemish
- omcirkelen Dutch, Flemish
- redenering Dutch, Flemish
- zaag Dutch, Flemish
- cercle French
- círculo Spanish, Castilian
- sirkel Norwegian Bokmål
- círculo Portuguese
- cirkel Swedish
- sirkel Norwegian Nynorsk
- circul Old English
- circle Middle English
- cirkel Danish
- cercle Old French
- cèrcol Catalan, Valencian
- círculo Galician
- ciorchine Romanian, Moldavian, Moldovan
- cylch Welsh
- cirkel Middle Dutch
- circul Old Irish
- sirkel Afrikaans
- cèrcl'ye Norman
- círculu Asturian
- cercli Friulian
- cercle Old Occitan
- circol Dalmatian
- kelchyn Cumbric