bestrijding
Dutch (Brabantic)
/bəˈstrɛi̯.dɪŋ/
noun
Definitions
- suppression, control
Etymology
Suffix from Dutch, Flemish bestrijden.
Origin
Dutch (Brabantic)
bestrijden
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- bestrijden Dutch, Flemish
- bestrijder Dutch, Flemish
- bestrijdingsmiddel Dutch, Flemish
- bestrijdster Dutch, Flemish
- drank Dutch, Flemish
- drankbestrijding Dutch, Flemish
- middel Dutch, Flemish
- misdaad Dutch, Flemish
- misdaadbestrijding Dutch, Flemish
- ongedierte Dutch, Flemish
- ongediertebestrijding Dutch, Flemish
- strijden Dutch, Flemish
- bestriden Middle Dutch