berijden
Dutch (Brabantic)
/bəˈrɛi̯də(n)/
verb
Definitions
- (transitive) to ride a horse or other animal
- (transitive) to drive/travel over a road
Etymology
Inherited from Middle Dutch beriden affix from Dutch, Flemish rijden (ride, drive).
Origin
Dutch (Brabantic)
rijden
Gloss
ride, drive
Concept
Semantic Field
Motion
Ontological Category
Action/Process
Emoji
🐎 🐴
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- beride English
- ride English
- aanrijden Dutch, Flemish
- berijder Dutch, Flemish
- doodrijden Dutch, Flemish
- gansrijden Dutch, Flemish
- grijsrijden Dutch, Flemish
- inrijden Dutch, Flemish
- omrijden Dutch, Flemish
- overrijden Dutch, Flemish
- rijbaan Dutch, Flemish
- rijbewijs Dutch, Flemish
- rijden Dutch, Flemish
- rijder Dutch, Flemish
- rijdier Dutch, Flemish
- rijgedrag Dutch, Flemish
- rijkunst Dutch, Flemish
- rijles Dutch, Flemish
- rijontzegging Dutch, Flemish
- rijpaard Dutch, Flemish
- rijschool Dutch, Flemish
- rijstrook Dutch, Flemish
- rijtuig Dutch, Flemish
- rijverbod Dutch, Flemish
- rijweg Dutch, Flemish
- rijwiel Dutch, Flemish
- rijzweep Dutch, Flemish
- roodrijder Dutch, Flemish
- schaatsenrijden Dutch, Flemish
- zwartrijden Dutch, Flemish
- beriden Middle English
- beriden Middle Dutch
- beridere Middle Dutch
- riden Middle Dutch
- rèi Sranan Tongo