øre
Norwegian
noun-n2
Definitions
- (anatomy) an ear
Etymology
Derived from Old Norse eyra (ear) derived from Proto-Germanic *ausô (ear) derived from Proto-Indo-European *h₂ous-.
Origin
Proto-Indo-European
*h₂ous-
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- auricula Latin
- *h₂ous- Proto-Indo-European
- *h₂ows- Proto-Indo-European
- *h₂ṓws Proto-Indo-European
- blomkål Norwegian Bokmål
- blomkåløre Norwegian Bokmål
- dobb Norwegian Bokmål
- dobbe Norwegian Bokmål
- dråper Norwegian Bokmål
- døve, alternative form of m Norwegian Bokmål
- døvende Norwegian Bokmål
- døyve Norwegian Bokmål
- flipp Norwegian Bokmål
- gang Norwegian Bokmål
- kanal Norwegian Bokmål
- merke Norwegian Bokmål
- nb Norwegian Bokmål
- pine Norwegian Bokmål
- plugg Norwegian Bokmål
- propp Norwegian Bokmål
- språk Norwegian Bokmål
- språkøre Norwegian Bokmål
- sus Norwegian Bokmål
- verk Norwegian Bokmål
- voks Norwegian Bokmål
- øredobb Norwegian Bokmål
- øredobbe Norwegian Bokmål
- øredråper Norwegian Bokmål
- øredøvende Norwegian Bokmål
- øreflipp Norwegian Bokmål
- øregang Norwegian Bokmål
- ørekanal Norwegian Bokmål
- øremerke Norwegian Bokmål
- ørepine Norwegian Bokmål
- øreplugg Norwegian Bokmål
- ørepropp Norwegian Bokmål
- øresus Norwegian Bokmål
- øreverk Norwegian Bokmål
- ørevoks Norwegian Bokmål
- *ausô Proto-Germanic
- *ausô, *auzô Proto-Germanic
- øyra Norwegian Nynorsk
- øyre Norwegian Nynorsk
- eare Old English
- ēare Old English
- eyra Old Norse
- *uxo Proto-Slavic
- eyra Icelandic
- ora Old High German
- ōra Old High German
- oyra Faroese
- 𐌰𐌿𐍃𐍉 Gothic
- *auʀā gmw-pro
- ora Old Dutch
- ōra Old Dutch
- ōra Old Saxon
- øra Old Swedish
- ø̄ra, øra Old Swedish
- āre Old Frisian
- øræ Old Danish
- ür Vilamovian
- ära Elfdalian