kull
Norwegian
[kʰøːɽ], [kʰʉl̺ː]
noun
Definitions
- coal
- charcoal
Etymology
Derived from Old Norse kol derived from Proto-Germanic *kulą (coal) derived from Proto-Indo-European *gʷol-.
Origin
Proto-Indo-European
*gʷol-
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- зола Russian
- *gʷol- Proto-Indo-European
- brun Norwegian Bokmål
- brunkull Norwegian Bokmål
- fyre Norwegian Bokmål
- fyrt Norwegian Bokmål
- gruve Norwegian Bokmål
- kullfyrt Norwegian Bokmål
- kullgruve Norwegian Bokmål
- kullos Norwegian Bokmål
- kullsvart Norwegian Bokmål
- kullsyre Norwegian Bokmål
- kullsyreholdig Norwegian Bokmål
- kulltegning Norwegian Bokmål
- nb Norwegian Bokmål
- os Norwegian Bokmål
- svart Norwegian Bokmål
- syre Norwegian Bokmål
- tegning Norwegian Bokmål
- tre Norwegian Bokmål
- trekull Norwegian Bokmål
- *kulą Proto-Germanic
- kol Swedish
- kol Norwegian Nynorsk
- col Old English
- kol Old Norse
- kul Danish
- kol Icelandic
- kol Old High German
- gúal Old Irish
- kōle Middle Low German