fører
Norwegian
noun-m2
Definitions
- a driver
- a guide
- a leader
Etymology
Suffix from Norwegian Bokmål føre (lead).
Origin
Norwegian
føre
Gloss
lead
Concept
Semantic Field
Motion
Ontological Category
Action/Process
Kanji
鉛
Emoji
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- bil Norwegian Bokmål
- bilfører Norwegian Bokmål
- bortføre Norwegian Bokmål
- dalføre Norwegian Bokmål
- forføre Norwegian Bokmål
- framføre Norwegian Bokmål
- fremføre Norwegian Bokmål
- føre Norwegian Bokmål
- førerhund Norwegian Bokmål
- førerkort Norwegian Bokmål
- førerløs Norwegian Bokmål
- førersete Norwegian Bokmål
- gjennomføre Norwegian Bokmål
- hund Norwegian Bokmål
- innføre Norwegian Bokmål
- kort Norwegian Bokmål
- lagerføre Norwegian Bokmål
- lok Norwegian Bokmål
- lokfører Norwegian Bokmål
- markedsføre Norwegian Bokmål
- medføre Norwegian Bokmål
- målføre Norwegian Bokmål
- oppføre Norwegian Bokmål
- ord Norwegian Bokmål
- ordfører Norwegian Bokmål
- overføre Norwegian Bokmål
- påføre Norwegian Bokmål
- regnskap Norwegian Bokmål
- regnskapsfører Norwegian Bokmål
- sete Norwegian Bokmål
- skip Norwegian Bokmål
- skipsfører Norwegian Bokmål
- sluttføre Norwegian Bokmål
- tilbakeføre Norwegian Bokmål
- tilføre Norwegian Bokmål
- tog Norwegian Bokmål
- togfører Norwegian Bokmål
- utføre Norwegian Bokmål
- videreføre Norwegian Bokmål
- vinterføre Norwegian Bokmål
- fœri Old Norse
- lok
- bil
- ord
- tog
- føre
- sete
- hund
- kort
- skip
- påføre
- utføre
- oppføre
- forføre
- tilføre
- dalføre
- medføre
- målføre
- innføre
- bilfører
- ordfører
- overføre
- førerløs
- bortføre
- togfører
- regnskap
- fremføre
- lokfører
- framføre
- førersete
- sluttføre
- førerhund
- lagerføre
- førerkort
- vinterføre
- skipsfører
- videreføre
- markedsføre
- gjennomføre
- tilbakeføre
- regnskapsfører