элемент
Kazakh
[ɪlʲɪˈmʲent]
regional
Definitions
- (chemistry) element
Etymology
Borrowed from Russian элеме́нт derived from Latin elementum (element, a first principle, rudiment) derived from Ancient Greek στοιχεῖον (element, a simple sound n-g, entry in a sequence).
Origin
Ancient Greek
στοιχεῖον
Gloss
element, a simple sound n-g, entry in a sequence
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- stoichiometry English
- elementum Latin
- Stöchiometrie German
- elem Hungarian
- elemento Italian
- élément French
- стихия Russian
- элеме́нт Russian
- элементный Russian
- elemento Spanish, Castilian
- στοιχείωμα Ancient Greek
- στοιχείωσις Ancient Greek
- στοιχειακός Ancient Greek
- στοιχειολάτρης Ancient Greek
- στοιχειωτής Ancient Greek
- στοιχειόω Ancient Greek
- στοιχειώδης Ancient Greek
- στοιχεῖον Ancient Greek
- στοῖχος Ancient Greek
- *h₂el- Proto-Indo-European
- element Norwegian Bokmål
- elemento Portuguese
- element Swedish
- element Norwegian Nynorsk
- stócaiméadracht Irish
- støkiometri Danish
- element Old French
- element Catalan, Valencian
- elemento Galician
- էլեմենտ Armenian
- στοιχείο Greek (modern)
- στοιχειό Greek (modern)
- стихия Bulgarian
- element Middle High German
- *elβ̃en Proto-Brythonic
- element Crimean Tatar