tinclad
English
adj
Definitions
- Clad in tin or tin-coated metal.
Etymology
Compound from English tin + English clad.
Origin
English
clad
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- beclad English
- clad English
- cladder English
- cladding English
- demiclad English
- detin English
- dibutyltin English
- ditin English
- heathclad English
- ironclad English
- mailclad English
- nontin English
- organotin English
- overclad English
- pineclad English
- pre-tin English
- radiotin English
- reclad English
- semiclad English
- skyclad English
- snowclad English
- tetrabutyltin English
- tin English
- tin whisker English
- tinfoil English
- tinfree English
- tinful English
- tinhorn English
- tinless English
- tinlike English
- tinman English
- tinnen English
- tinner English
- tinnie English
- tinny English
- tinplate English
- tinsmithing English
- tinsmithy English
- tinsnips English
- tinstone English
- tintack English
- tintype English
- tinware English
- tinwork English
- trialkyltin English
- tributyltin English
- unclad English
- underclad English
- untin English
- yclad English
- tin Old English
- cladde Middle English
- tin Middle English
- tin Indonesian
- 聽 Chinese
- tiin Marshallese
- tinmit Tok Pisin
- tinpis Tok Pisin
- tin Atong (India)
- tin
- clad
- detin
- yclad
- tinny
- ditin
- untin
- tinnen
- tinnie
- reclad
- unclad
- tinman
- nontin
- tinner
- beclad
- tinful
- tintack
- tinware
- pre-tin
- tinfree
- tinless
- tinlike
- cladder
- tinfoil
- tintype
- tinhorn
- tinwork
- skyclad
- snowclad
- tinstone
- overclad
- pineclad
- mailclad
- demiclad
- radiotin
- semiclad
- tinplate
- cladding
- ironclad
- tinsnips
- heathclad
- tinsmithy
- organotin
- underclad
- dibutyltin
- tin whisker
- tributyltin
- trialkyltin
- tinsmithing
- tetrabutyltin