metalorganic
English
adj
Definitions
- (chemistry) organometallic
Etymology
Compound from English metal + English organic.
Origin
English
organic
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- Euro-metal English
- alkylmetal English
- antiorganic English
- arylmetal English
- bimetal English
- biometal English
- bioorganic English
- dimetal English
- disorganic English
- electroorganic English
- enorganic English
- ferrometal English
- gunmetal English
- haloorganic English
- heterometal English
- heterorganic English
- homorganic English
- hyperorganic English
- inorganic English
- intermetal English
- interorganic English
- intraorganic English
- metal English
- metalammonium English
- metalate English
- metalation English
- metalbearing English
- metalcore English
- metalcraft English
- metalhead English
- metalise English
- metalize English
- metallate English
- metaller English
- metalless English
- metallic English
- metallide English
- metalliferous English
- metallike English
- metalline English
- metallise English
- metallism English
- metallist English
- metallization English
- metallize English
- metallography English
- metalloid English
- metallole English
- metalloorganic English
- metally English
- metalmaking English
- metalman English
- metalmark English
- metalness English
- metalsmith English
- metalsmithing English
- metaltail English
- metalware English
- metalwork English
- metalworker English
- metalworking English
- microorganic English
- monorganic English
- mu-metal English
- multimetal English
- nanometal English
- non-metal English
- nonmetal English
- nonorganic English
- organic English
- organically English
- organicism English
- organicist English
- organicity English
- organicness English
- organometal English
- organyl English
- outmetal English
- protometal English
- radiometal English
- semimetal English
- sheet metal English
- superorganic English
- technorganic English
- teleorganic English
- trimetal English
- metal Italian
- metal Dutch, Flemish
- métal French
- метал Russian
- メタル Japanese
- metal Middle English
- organic Middle English
- metalo Esperanto
- metal Catalan, Valencian
- organig Welsh
- metali Swahili
- metal
- organyl
- organic
- bimetal
- metally
- dimetal
- metalate
- outmetal
- mu-metal
- metalise
- metallic
- gunmetal
- trimetal
- metalize
- nonmetal
- metalman
- biometal
- metaller
- metalline
- metallise
- metallide
- metalmark
- metaltail
- metallate
- inorganic
- metallist
- metallism
- metallize
- metalless
- metalloid
- metallike
- semimetal
- metalware
- metalcore
- non-metal
- metalhead
- arylmetal
- nanometal
- enorganic
- metallole
- metalness
- metalwork
- organicity
- metalation
- organicist
- protometal
- organicism
- Euro-metal
- intermetal
- disorganic
- bioorganic
- homorganic
- ferrometal
- multimetal
- metalsmith
- metalcraft
- nonorganic
- radiometal
- alkylmetal
- monorganic
- haloorganic
- organometal
- sheet metal
- heterometal
- organicness
- teleorganic
- metalworker
- organically
- antiorganic
- metalmaking
- microorganic
- metalworking
- technorganic
- superorganic
- metalbearing
- heterorganic
- intraorganic
- hyperorganic
- interorganic
- metallization
- metallography
- metalsmithing
- metalammonium
- metalliferous
- metalloorganic
- electroorganic