kyke
English
/kaɪk/
verb
Definitions
- (obsolete) To look steadfastly; to gaze.
Etymology
Inherited from Middle English kiken (strike out with the foot) derived from Middle Dutch kiken.
Origin
Middle Dutch
kiken
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- kick English
- tsiigata Finnish
- aankijken Dutch, Flemish
- achteromkijken Dutch, Flemish
- achteruitkijkspiegel Dutch, Flemish
- afkijken Dutch, Flemish
- bekijken Dutch, Flemish
- comakijken Dutch, Flemish
- doorkijkbloes Dutch, Flemish
- doorkijkblouse Dutch, Flemish
- doorkijkjurk Dutch, Flemish
- doorkijkkleding Dutch, Flemish
- doorkijkkleren Dutch, Flemish
- kiekeboe Dutch, Flemish
- kijkdoos Dutch, Flemish
- kijken Dutch, Flemish
- kijker Dutch, Flemish
- kijkoperatie Dutch, Flemish
- kijkspel Dutch, Flemish
- klokkijken Dutch, Flemish
- nakijken Dutch, Flemish
- neerkijken Dutch, Flemish
- omkijken Dutch, Flemish
- opkijken Dutch, Flemish
- overkijken Dutch, Flemish
- terugkijken Dutch, Flemish
- toekijken Dutch, Flemish
- uitkijken Dutch, Flemish
- verkijken Dutch, Flemish
- vooruitkijken Dutch, Flemish
- wegkijken Dutch, Flemish
- kike Norwegian Bokmål
- kikke Norwegian Bokmål
- kika Swedish
- kiken Middle English
- kyken Middle English
- kikna Old Norse
- kikke Danish
- kiken Middle Dutch
- kyk Afrikaans
- *kīkan Old Dutch
- kîken Middle Low German
- keek Scots