fernbrake
English
noun
Definitions
- A thicket of fern or bracken
- gosari namul
Etymology
Compound from English fern + English brake.
Origin
English
brake
Gloss
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- aerobrake English
- airbrake English
- autobrake English
- brake English
- brake line English
- brakeforce English
- brakeless English
- brakemaker English
- brakeman English
- brakesman English
- brakewoman English
- canebrake English
- e-brake English
- fern English
- fernane English
- fernbird English
- ferndom English
- fernene English
- fernery English
- ferning English
- fernland English
- fernless English
- fernlike English
- fernowl English
- fernroot English
- fernseed English
- fernshaw English
- ferny English
- handbrake English
- hardfern English
- nanofern English
- nonfern English
- overbrake English
- parabrake English
- unbrake English
- woodfern English
- *pornóm Proto-Indo-European
- ferne Middle English
- फर्न Hindi
- เบรก Thai
- เฟิร์น Thai
- ဘရိတ် Burmese
- 迫力 Chinese
- 브레이크 Korean
- ibhuleki Zulu
- fern
- ferny
- brake
- ferning
- fernery
- unbrake
- fernane
- fernene
- nonfern
- ferndom
- e-brake
- fernowl
- brakeman
- woodfern
- fernshaw
- fernlike
- fernless
- fernroot
- hardfern
- airbrake
- fernseed
- nanofern
- fernbird
- fernland
- handbrake
- parabrake
- aerobrake
- autobrake
- overbrake
- canebrake
- brakesman
- brakeless
- brakemaker
- brakewoman
- brake line
- brakeforce