nature
Middle Dutch
noun
Definitions
- nature, force of nature
- law of laws of nature, natural order
- nature, innate characteristics
- kind, sort
- origin
- sexual fertility, sex drive
Etymology
Borrowed from Old French nature derived from Latin nātūra (nature, birth, origin, natural constitution quality).
Origin
Latin
nātūra
Gloss
nature, birth, origin, natural constitution quality
Concept
Semantic Field
Basic actions and technology
Ontological Category
Person/Thing
Kanji
生
Emoji
🤰
Timeline
Distribution of cognates by language
Geogrpahic distribution of cognates
Cognates and derived terms
- naturalis Latin
- nātūra Latin
- praeternaturalis Latin
- natura Italian
- bovennatuur Dutch, Flemish
- natuur Dutch, Flemish
- natuurbrand Dutch, Flemish
- natuurgeweld Dutch, Flemish
- natuurgids Dutch, Flemish
- natuurijs Dutch, Flemish
- natuurkracht Dutch, Flemish
- natuurkunde Dutch, Flemish
- natuurlijk Dutch, Flemish
- natuurmagneet Dutch, Flemish
- natuurmens Dutch, Flemish
- natuurparel Dutch, Flemish
- natuurramp Dutch, Flemish
- natuurrecht Dutch, Flemish
- natuurreservaat Dutch, Flemish
- natuurschoon Dutch, Flemish
- natuurtalent Dutch, Flemish
- natuurvorser Dutch, Flemish
- natuurvreemd Dutch, Flemish
- natuurwet Dutch, Flemish
- natuurwetenschap Dutch, Flemish
- nature French
- натура Russian
- *ǵenh₁- Proto-Indo-European
- natura Polish
- nature Middle English
- nádúr Irish
- náttúra Old Norse
- natur Danish
- nature Old French
- náttúra Icelandic
- natuur Afrikaans
- natyrë Albanian
- nature Middle French
- natura Maltese
- natura Old Occitan
- natura Old Spanish
- nature Novial